Tokom većeg dijela ljudske istorije, privatnost tokom spavanja bila je nemoguća misija. Mnoge siromašne porodice živjele su u malim kućama, gdje je postojala samo jedna ili dvije sobe, od kojih je veća djelovala kao spavaća i dnevna soba koju su koristili svi ukućani, uključujući i goste. Čak i u većim domovima i palatama nije bilo neobično da svi spavaju u istoj prostoriji. Kada je kralj Henri V ugostio Katarinu od Valoa, sa njom u sobi bili su njegov nadzornik i viši dvorski službenik. U takvim okolnostima zavjese za krevet pružale su malo intimnosti. Ali ako ste željeli pravu privatnost, morali ste da spavate u kutija-krevetu.
U mnogim ruralnim domovima širom Škotske, Francuske i nekim djelovima Holandije i Velike Britanije, ljudi su spavali u kutijama s krevetima koje su u osnovi bili veliki drveni ormari sa vratima i krevetom unutra. Neki takvi kreveti bili su sastavni dio namještaja, dok su drugi ugrađivani u udubljenja i pričvrščivani za strukturu kuće. Umjesto vrata, neki su bili opremljeni zavjesama koje su, kad se navuku preko, stvarale lijepu i udobnu poluprivatnu kabinu. Osim privatnosti, mali zatvoreni prostor za spavanje je održavao i toplotu tokom zime. Takođe je moguće da su kreveti pružali određeni stepen zaštite od uljeza, posebno vukova i drugih životinja koje su mogle da uđu u kuću.
Prema “Enciklopediji arhitekture i namještaja vikendica, seoskih imanja i vila”, prvi put objavljenoj 1833. godine, mnoge kutije-kreveti imale su “policu, a ponekad i dvije, pričvršćenu za unutrašnju stranu kreveta, odmah iznad posteljine. Ponekad su takođe bile i police na poleđini kreveta, tako da ovaj komad namještaja nije služio samo kao krevet, već i kao garderober i mjesto za čuvanje posteljine”.
Kutija-krevet je na kraju postala moderan komad namještaja, koji se sve češće mogao vidjeti i u domovima imućnih porodica.
Početkom 19. vijeka kutije su polako počele da nestaju iz upotrebe, prije svega zbog sve veće zabrinutosti oko higijenskih uslova i ustajalog vazduha. Ipak, u mnogim djelovima Škotske ljudi su ih koristili i tokom 1900-ih.
Izvor: Cdm
