U hramu Vijaya Vithala u Hampiju 500 godina stari kameni stubovi čudesno proizvode zvukove zvona i udaraljki. Da li je hram namjerno ili slučajno dizajniran da bude muzički instrument, ostala je misterija do današnjih dana.
Indijski duhovni grad koji pjeva, Hampi, nalazi se u južnom dijelu zemlje. On je dom jednog posebnog hrama, sa interesantno dizajniranim ulazima, paviljonima sa stubovima i ogromnim skulpturama. U svijetu je najpoznatiji po neobičnom terenu od granitnih stena u različitim tonovima sive, oker i roze boje i po drevnim ruševinama hramova i palata.
Hampi se često opisuje kao muzej na otvorenom, ispunjen veličanstvenim kamenim ruševinama na obalama rijeke Tungabhadra. Kao glavni grad južnoindijskog hinduističkog kraljevstva Vijayanagara od 14. do 16. vijeka, gradom su vladali kraljevi koji su izdašno trošili na kulturu, religiju i umjetnost.
Hram Vijaya Vithala, posvećen hinduističkom bogu Višnuu, arhitektonsko je remek-djelo čiji su visoki stubovi i masivni ulazi isklesani od granita. Kompleks hrama Vijaya Vithala datira iz 15. vijeka, i danas se nalazi na listi Uneskove svjetske baštine.
Velelepne balustrade okružene kamenim slonovima vode do dvorane sa stubovima, koja se nalazila na vrhu kamene platforme ukrašene motivima konja i cvijeća. Ispunjen visokim kamenim stubovima i izrezbarenim skulpturama, ovaj paviljon je služio kao pozornica za klasične plesače koji su nastupali za kralja i za bogove.
Interesantno je navesti da su jedinu muzičku podršku pružali kameni stubovi koji se uzdižu u hramu. To su bili jedini muzički instrumenti koji su se tu koristili prilikom svečanosti i slavlja. Hampijevi "muzički stubovi" su fenomen koji je vjekovima zbunjivao ljude. Isklesani su od pojedinačnih blokova granita, ima ih 56 ukupno, i služili su kao udaraljke.
U drevna vremena muzičari su "svirali" po vitkim stubovima štapićima od sandalovine ili prstima, proizvodeći zvukove različitih instrumenata. Kada se udare, stubovi proizvode različite muzičke note kao i zvukove raznih indijskih instrumenata.
Ovo "pjevajuće kamenje" se nalazi u paviljonu koji je danas zatvoren za posjete u pokušaju da se sačuvaju ove kamene relikvije, budući da su ljudi uvijek lupali po kamenim stubovima kako bi proizveli muziku. To je dovelo do njihove degradacije, i sada ove stoletne stubove turisti mogu samo vidjeti, ali ne i "svirati".
Izvor i foto: Analitika
Tekst objavila: Ljilja Brajković
