Na programu Radija Bijelo Polje emitujemo serijal emisija posvećen velikanima književne fantastike "Novelist Refesticon", koji se realizuje u sklopu projekta "Refesticon književno stvaralaštvo", uz podršku Ministarstva kulture i medija Crne Gore.
Predstavljamo poznate pisce i njihova djela. U ovoj emisiji govorili smo o Ursuli Le Gvin.
Ursula Legvin američka spisateljica romana, knjiga za djecu i kratkih priča, većinom u žanru fantazije i naučne fantastike. Pisala je i poeziju i eseje.
Rođena je u Berkliju 21. oktobra 1929. godine, a preminula je u 22. januara 2018. godine.
Roditelji su joj bili istaknuti stručnjaci u polju antropologije.
Diplomirala je 1951. godine na koledžu Redklif a magistrirala 1952. godine na univerzitetu Kolumbija iz oblasti francuske renesansne književnosti. Profesionalnim pisanjem bavila se od sredine šezdesetih godina prošlog vijeka.
Srednjovjekovnu književnost je izučavala i u Francuskoj, ali nije branila svoju tezu. Po povratku iz Francuske u Sjedinjene Države, predavala francuski jezik i književnost.
Uglavnom je pisala eseje u žanru fantastike, a mnogo pažnje je posvećivala naučnoj fantastici. Njene knjige prevedene su na desetine jezika. Objavila je više od sto priča, eseja, jedanaest knjiga za djecu, pet tomova poezije, sedamanaest romana i veliki broj prevoda.
Tako plodna karijera pokupila je i brojne nagrade. LeGvinova je između ostalog osvojila pet nagrada Hugo, pet Nebula nagrada, Pulicerovu nagradu, kao i nagradu Kafka. Među ljubiteljima naučne fantastike i fantazije, poznata je po ciklusima romanima Zemljomorje i Hainske priče.
"Ursula je paralelno stvarala u dva fantastička žanra – naučnoj i epskoj fantastici – dostižući, u oba, kvalitativne vrhunce koji su je, još za života, načinili nespornim klasikom tih žanrova. Ona se, od prve objavljene priče 1961. godine predstavila kao inteligentan i intrigantan autor, vrlo jasnih htjenja i stremljenja, stilski precizan i dobrano utemeljen u iskustvima glavnotokovske literature, sa promišljenim vizijama koje odbijaju da povlađuju žanrovskim obrascima i ikonografiji. Uprkos nerazumijevanju i zamjerkama (od nedovoljne naučnosti do nedovoljne fantazije) Legvin je svojim Hainskim ciklusom u naučnoj fantastici, odnosno ciklusom o Zemljomorju u epskoj fantastici, postavila referentne tačke čitaocima i novim stvaraocima. Četvoroknjižje o Zemljomorju (romani Čarobnjak Zemljomorja, Grobnice Atuana, Najdalja obala, Tehanu), nastajalo od 1968. do 1990. otvorilo je i pokazalo jedan od mogućih puteva u epskoj fantastici koji nije pod direktnim uticajem – ili pod sjenkom – legendarnog Tolkinovog Gospodara prstenova. Njena verzija epske fantastike ne „bježi“ od sudbinskih sukoba Dobra i Zla, funkcionalne magije, egzotičnih bića i predjela ali je generalno blaža, lirskija i tananija, okrenutija ljudima i njihovim sudbinama, trivijalijama zatrpanim životima. Oduzimanje oreola veličanstvenosti i fatalnosti možda nije prijalo mnogim fanovima ali je, na drugoj strani, stvorilo svijet koji nije ništa manje čudesan i fascinantan, počev od impozantne istorije ostrva i arhipelaga do formalne škole za čarobnjake. Ona u romanima jeste zainteresovana za magiju i svjetska dešavanja ali je njen primarni ugao gledanja pozicija mladog bića, ne obavezno čarobnjaka, koje otkriva egzotični i tajanstveni svijet istovremeno upoznajući sebe i svoje biće, odnosno odrasta i stasava u zrelu i odgovornu osobu. Naklonost prema „malim“ junacima i njihovim „malim“ dilemama i mukama oplemenila je ciklus o Zemljomorju mnoštvom topline i sentimentalne naklonosti.
Audio snimak emisije možete naći na soundcloud kanalu Radija Bijelo Polje i na našim portalima radiobijelopolje.me i refesticon.com
NOVELIST REFESTICON - Ursula Le Gvin
Redakcija portal RBP
