Zamalo da njegov talenat ostane neprimijećen pod pritiscima teškog života. Rano je ostao bez roditelja i rano počeo da radi u fabrici. Međutim, njegov vedar duh ništa nije slomilo.
Na današnji dan rođen je legendarni glumac Dragomir Bojanić Gidra 1933. godine.
Njegova majka Novka umrla je od tuberkuloze dok je Gidra bio jako mali, a kada je imao nepunih deset godina, njegovog oca Jovana, oficira srpske vojske strijeljali su 1943. tokom Drugog svjetskog rata.
I tako je Dragomir ostao potpuno sam.
Završio je srednju školu za preradu mesa, voća i povrća u rodnom Kragujevcu i nakon mature se zaposlio u fabrici konzervi “Crvena zvezda”. A onda je preko amaterskog pozorišta “Sveta Mladenović” došao u Kragujevačko narodno pozorište.
Legenda kaže da su njegove kolege iz pozorišta sakupile novac koji je pomogao Gidri da ode u Beograd i upiše Akademiju. Iz prve je upisao klasu čuvenog Raše Plaovića i već na prvoj godini počeo da igra u Narodnom pozorištu..
Najviše ga pamtimo po serijalu “Žikina dinastija”.
“Moja žena i ja smo nedavno čuli za taj neprijatni koicident”, “Je li kako ti ja izgledam? – Odlično dok ne progovoriš!”, “Ja se držim one narodne: U životu ko cvika može samo da se slika”, “Ljubi se s Ruskinjom? Pa tu mogu da iskrsnu međunarnodne komplikacije”, “Moj me insekt nikad ne vara”, samo su neke od replika komičnog Žike Pavlovića iz “Žikine dinastije”, koje uvijek izmame osmijeh na lice.
Pamtimo ga i kao Laleta u seriji „Majstori”, agenta Mikulu u „Otpisanima” i Krstivoja Krstića u seriji „Vruć vjetar”, ali svakako najveću popularnost doživio je igrajući Žiku Pavlovića od 1978. do 1992. godine.
Na studijima glume, na svojoj klasi upoznao je dvije godine stariju koleginicu Ljiljanu Kontić. Vjenčali su se 1966, a četiri godine kasnije dobili su i ćerku Jelenu. Suprugu i bebu glumac je dočekao ispred porodilišta sa troje kola punih muzičara iz Skadarlije. Ljiljanina i Gidrina ljubav često je poprimala obrise filmskih obrta, pa se jedan od najcjenjenijih parova rastajao čak dva puta, ali su se na kraju, kada bi prošle nesuglasice, uvijek vraćali jedno drugom.
Njihovi bračni brodolomi bili su jedno vrijeme stalna tema dobronamjernih šala u bifeu pozorišta i Klubu književnika.
Kažu da je Gidra i privatno bio jako duhovit, a humorom se branio i kad je bilo najteže. Kao da je svoju tugu i bol pretvarao u smijeh.
Umro je 11. novembra 1993. od raka jetre. Sahranjen je na Novom groblju u Beogradu.
Izvor: Cdm
